Rebelicious kookt

(h)eerlijk zonder vlees

Ik mis jullie

IK MIS JULLIE !!!

Zo. Dat is er uit. Het zit me dwars en dan kan je het maar beter uitspreken.

Al dagen denk ik na over welke content op website en socials te plaatsen, nu het niet goed voelt, leuke foto’s te plaatsen van de aanschuiftafels, workshops en andere dingen die altijd georganiseerd werden en waar gezellig samenzijn met lekker Rebelicious-eten, de boventoon voerde. Even overwoog ik dan maar oude foto’s van gezellig samen zijn van afgelopen jaar te plaatsen, maar die gedachte maakte me vooral weemoedig en nog niet blij zoals ik dat zou willen zijn.

Gisteren kwam ik na een negatieve uitslag uit een 10 daagse COVID – quarantaine.
Het voelde een beetje als een nieuw begin! Weer koffie kunnen zetten voor de buurman en de schilders in de straat, weer boodschappen kunnen gaan doen om het gezellige praatje in de supermarkt (ook al is dat dan met mondkapje op 1,5 meter afstand) En graag wil ik dat nieuwe beginnetje vasthouden en die fijne kleine blije dingen aan jullie laten zien op de tijdlijn. Want de kern; nog steeds? IK MIS JULLIE ! Mag ik je vragen om straks in de stories hierboven, op mijn vragen te reageren? Wellicht dat we dan weer een beetje kunnen connecten. Al is het maar een hèèl klein beetje… Een beetje samen!

Om een microbeginnetje te maken stap ik zo in de auto en ga soep brengen naar wat collega’s die nog in quarantaine zitten, en hoop dat dat een heel klein sprankje is.

Oostelbeers hapt en trapt

Oostelbeers hapt en trapt

Net als ik, inwoner van het mooie Oostelbeers??? 

Dan checked allen de Facebookpagina van  Oostelbeers hapt & trapt! 

Wat hebben we er een zin in! 

Een prachtig gemêleerde groep Oostelbeerse vrouwen heeft zich ingezet om op de dorpse (menu)kaart eens iets heerlijk en vernieuwends te zetten.

Meer info vinden Oostelbeerse bewoners aankomende week in een bijgestoken poster/flyer in de huis aan huis. 

Zien we je dan?

Eten verbindt

ETEN VERBINDT – en dat is heerlijk….

Een jaar of wat geleden vertelde ik hier al eens wat over workaway. En eigenlijk? Doe ik dat nu weer. Mocht je m’n vorige stukje hebben gemist hierover, zal ik het in het kort nog even uitleggen.

 

Een workaway is een “werkervaring” in het buitenland. Het gaat eigenlijk vooral om de culturele uitwisseling.
Je biedt onderdak aan iemand uit een ander land voor een samen afgesproken periode, of reist zelf naar een ander land om daar dus te leven, werken, en levenservaring op te doen.

Omdat ik kids heb, is in een ander land als workaway verblijven, voor mij geen optie. Maar ik had toch graag wat meer van de wereld gezien.
En daarom? Nodig ik de wereld bij mij thuis uit. Kan ik niet de wereld in? Dan komt de wereld toch gewoon bij ons?
Van Frankrijk via Canada, Amerika langs Taiwan en door Bulgarije…ze deden allemaal het pittoreske Oostelbeers aan…

Omdat eten verbind, geef ik in mijn workaway-host profiel ook aan dat ik graag de workaway wat echt traditionele Nederlandse gerechten (op z’n vegan’s) voorschotel. Dat kan een stamppot zijn, maar ook poffertjes, erwtensoep, pepernoten, worstenbroodjes, peperkoek, stroopwafels, drop, beschuit met muisjes, bitterballen, pannenkoeken, hachee, kapsalon of hagelslag bijvoorbeeld.

Ook vraag ik de workaway logeetjes (tijdelijke familie noem ik ze liever) om
een vegetarisch of veganistisch gerecht achter te laten voor in een map.
Ooit, als ik later groot ben, dan ga ik deze recepten met foto in boekvorm laten drukken. Dat zou ik echt knetterleuk vinden. Dat ga ik doen!

Afgelopen week verbleef Lenora bij ons.
Een Amerikaanse spontane jongedame uit Oregon die, èèn Nederlands woord heeft geleerd; Bitterball.
We gingen eten bij de buren. Boterhammen met hagelslag thuis.
Aten in Amsterdam in de vegan junkfoodbar, we maakten de vreemdste tosti’s. Aten in een kraakpand en ik kookte voor haar. Friet met hachee (van jackfruit) bloemkool uit de oven, Indiaas, pasta etc.

 

Afgelopen week vertelde ik haar dat ik vroeger voor ik plantaardig ging eten, dol was op Reeses. En liet haar mijn verzameling Reeses-parefenaria zien.
Het recept wat ze voor me achter liet?
Zelfs al voor ik haar verteld had over mijn zwak voor de Reeses?
Een vegan peanutbuttercup-pie !!!!
Die ga ik snel maken.
Hoe Amerikaans… ❤

Wat voor mij echt heel duidelijk is?
Eten verbind. En dat?
Is in alle opzichten heerlijk…..

Thanx Lenora for staying with us!

Als je dit bericht tot het einde hebt gelezen, is mijn vraag aan jou…’welk gerecht heeft jou verbonden met een land? Of aan welk gerecht heb jij veel vakantie-herinneringen ?