Vandaag trok ik mijn Tunesische servies uit de kast! Wat heerlijk om dat te kunnen gebruiken!
Samen met Marij, Toos, Cees, Kees en Petra, verzorgden wij in de blauwe appel, voor de tweede maal een diner voor de mensen uit de straat, (en nèt het hoekje om) welke vaak alleen aan tafel zitten. Omdat ze alleenstaand zijn, of om een andere reden alleen aan de dis zitten.
“Loes wij willen graag iets anders dan anders eten, maar niet te pittig” aldus een paar van de dames die al hadden overlegd met elkaar….Nou dat kan hoor!
Er was een bulgursalade met gepekelde citroen en zoete olijven, couscous met een groententajine waaronder pompoen en okra, balletjes in een abrikozensaus, Turks brood, plat brood, tzaziki, een knoflooksaus, tomatensaus, ayvar, shoarma met groenten, sla en voor de mindere durfals een aardappelpuree en boontjes. O en een soepje met kruidenboter en brood vooraf.
All vegan. Maar dat… heb ik pas halverwege de maaltijd verteld…
Verschrikkelijk genoten! En eigenlijk een kleine moeite om een verschil te maken. Dat kan jij ook! Heb je ook mensen die alleen eten iedere dag, bijvoorbeeld bij je in de straat wonen? Of je eigen opa of oma die iedere dag alleen aan een opgewarmde maaltijd zit? Of je beste vriendin die alleen woont?
Misschien kan je eens samen eten!
Of kan je ze bij je thuis uitnodigen om eens mee te eten?
#kleinemoeitegrootverschil #durf #alleen