Of je plant lust

Loes 23 november 2018

OF JE PLANT LUST

Vandaag (of morgen) ligt ie bij je in de brievenbus, als je in Oirschot, Spoordonk of de Beerzen woont ten minste! (De) Kektus !

Een prachtig glossy magazine. Voor en door ‘t turp.
Of durp of duhhrûp

Afgelopen woensdag bevond ik mij in de gelukkige omstandigheid mee te mogen proosten om dit heugelijke, “prikkend en kan soms ook steken” -de feit te vieren.

Waarom ik ook een glaasje bubbels geschonken kreeg? Nou uhhh..

Pagina 11. Thats me. Over vegan eten. En dat je dan geen geitenwollie hoeft te zijn. (mag wel, want je mag natuurlijk zijn wie je wilt zijn) Ook over dat er vegans zijn die niet dun zijn, vegan eten niet per se duur is, en dat eiwitten ook in een sojaboon zitten. Maar ook ga ik met plaatselijke ondernemers spreken. Schrijf ik over vooroordelen, clichés en mijn kopzorgen. Over leuk en niet leuk.

En over planteneten. Dat.

Lees je mee?

Food is Fictie – Design museum den Bosch

Loes 30 juli 2018

Food is fictie

Food is Fictie – Design museum den Bosch
Zijn jullie net als ik af en toe best een museum in te bewegen?
En helemaal als dit om eten gaat? Graag tip ik jullie…

Verrukkelijke beelden, lekkere verhalen. Voedsel verleidt ons niet alleen met smaak, vooral de vormgeving bepaalt of we iets lekker vinden: het oog wil ook wat. Tijdens Food is fictie ervaar je hoe we ons steeds meer laten verleiden door aantrekkelijke ontwerpen en smakelijke beloften. En hoe de designer ook jouw smaak bepaalt.

Zien, horen en proeven

Food is fictie laat je zien, horen en proeven hoe de presentatie van voedsel steeds vaker meespeelt bij onze keuzes. Voedingsstoffen vinden we niet zo belangrijk, daarom staan ze achterop. Wij kiezen vooral voor de voorkant: de verpakking, de naam, het ontwerp. Wij smullen van de verleiding, de beloften en de verhalen van een product.

Fictiesupermarkt

In de ‘fictiesupermarkt’ van Food is fictie ontdek je zo hoe we zijn gaan geloven in wat we zien en horen. Tijdens workshops en interactieve lezingen ervaar je zelf hoe we onze dagelijkse honger naar verhalen, betekenissen en verlangens stillen met thema’s als echtheid, ambacht, nostalgie, gezondheid, patriottisme en lust.

Na Food is fictie smaakt alles anders…

Food is fictie Summerschool

Deze zomer biedt het museum een programma van workshops en demonstraties/vertellingen bij Food is fictie. Zie het als aanbiedingen van de week met steeds een ander thema uit de tentoonstelling in de reclame. Elke week twee fictieknallers, op zaterdag een designworkshop voor volwassenen op zondag een gratis inloopprogramma op zaal.

We starten steeds om 14.00 uur. De workshops op zaterdag duren ongeveer 2,5 uur het inloopprogramma 1 uur.

zaterdag €15,- (incl. museumticket à €7,-) /zondag gratis

Food is ART

Loes 9 juni 2018

Iets CULTUREELS

Vandaag bezocht ik de expositie
We are food – in museum Jan Cunen (Oss)

Ook is het, recht voor de deur van het museum dit weekend —> foodtruckfestival!
Een gouden combi dus!

Nu vind ik eten natuurlijk heel interessant, maar of kijken naar kunst en het niet op kunnen eten ook mijn ding is???

De eerste etage ging over het varken.
Ik was niet heel enthousiast, en een video over het slachten van varkens paste weliswaar in het thema, maar op een nuchter maag, werd ik er niet blij van.
Ik dacht, als het dit is? Dan had ik beter thuis kunnen blijven…
De volgende verdieping echter, was een waar foodwalhalla voor de voedselfetishist. *rondedansje deed*
Met platte geweven tarwewortels in groeipartronen die je jezelf haast niet voor kan stellen. Met prachtige c-prints, boeiende theorieën en oplossingen tegen overeten, kleiwerken van een voedselketen project.
Echt lange tijd heb ik staan kijken bij portretfotos van kauwende mensen.
Bij de uitleg van de kunst, stond vervolgens geschreven wat de persoon in kwestie aan het eten was…. zo boeiend!

Het laatste stukje art, waren foto’s, (voorzien van de voetprintgegevens) van diverse etenswaren in verdere staat van bedorvenheid.

Ik had nog een gezellig gesprek met de vrijwilligers in het museum en voelde er me prima op m’n plek. Het voelde ook echt als een plek waar ik eigenlijk in het midden van de ruimte had kunnen gaan zitten picknicken. Maar dat heb ik toch maar niet gedaan. (Ik was m’n kleedje en lunch namelijk vergeten)

Als ik nog ooit heel rijk ben, en een kunststuk aan mocht schaffen?
Dan hangt het nu al in het museum in Oss…